پنج آرزوی من:
۱. آرزو میکنم که در یکی از همین روزهای تاریخ، زمانی برسد که هر چس حقوقی هم‌اندازه‌ی یک گوز داشته باشه.
۲. آرزو میکنم که لوبیا چیتی و آبگوشت و تخم‌مرغ و فلفل (از هر نوعی، الی‌الخصوص دلمه‌ایش) در سبد غذایی هر خانوار قرار بگیره.
۳. آرزو میکنم که تمامی چسها بتونند که با کت‌وشلوار وارد یک مجلس بشوند.
۴.آرزو میکنم که دیگه هیچ انی نتونه ما رو در دوران جنین بودنمان دو تکه بکنه.
۵. آرزو میکنم یک شیوه‌ی چهره‌نگاری برای چسها کشف بشه، تا ما ها بتونیم همدیگرو تشخیص بدیم.
می خوام همین جا از مادرم تشکر ویژه داشته باشم که در تر زدن به وسائل شخصی من اصلا تامل و استخاره نمیکنه !
من یک حوله نارنجی کوچولو دارم که برای صورتم استفاده میکنم (آره ! من سوسولم)الان که داشتم صورتم را باهاش خشک میکردم دیدم بوی ماهی میده و یکذره هم خونابه بهش چسبیده .رفتم به مامانم میگم این چرا اینطوریه؟! میگه تلفن زنگ زد دیدم حوله آشپز خونه نیست با این دستم رو خشک کردم٬ بعداز ظهر شورتهای بچه ها رو میندازم توی ماشین تو هم حولت رو بنداز!
میگن هر چیزی علتی داره.این جوشهای عفونی که موقع ترکوندنشون می پاچند به آیینه معلوم شد از کجا میان!